Welcome in Malawi
Door: Rik Nieuwenhuis
Blijf op de hoogte en volg Rik
05 November 2013 | Malawi, Zomba
Hallo allemaal, het is alweer een aantal weken verder sinds ik mijn laatste reisverslag heb geschreven. Dat dit komt doordat er eigenlijk nooit stabiel internet te vinden is, blijft wel een feit. Uitstel hoort er stiekem misschien ook wel een beetje bij..
De eerst keer écht naar het buitenland in mijn eentje, al een heel avontuur op zich! En dan ook nog eens naar Afrika toe, naar het land Malawi. Ik had eigenlijk geen idee wat ik me er echt bij moest voorstellen. Natuurlijk had ik wel een aantal blogs gelezen, gebeld met oud vrijwilligers en de trainingsdag bijgewoond, maar het blijft toch anders wanneer je er zelf in terecht komt.
Alleen de vlucht naar Malawi toe was al een soort van uitdaging voor mij, want de enige keer dat ik echt gevlogen had, was naar Rome toe. De vlucht naar Londen duurde iets langer dan een uur, zonder echte vertragingen of iets dergelijks. Daarna hebben we 7 uur op Heathrow gewacht tot onze volgende vlucht, waar we lekker gegeten hebben en gewacht hebben. Met een treintje naar de gate moesten vertrekken en uiteindelijk bijna een uur vertraging hadden door een vertraagde vlucht uit Amsterdam. Toen we uiteindelijk opstegen vertrokken we naar Johannesburg met een vlucht van 10 uur. Eénmaal daar aangekomen lagen alle systemen eruit, waardoor we uiteindelijk overal voor zijn gelaten en bij het boarden van onze vlucht aan kwamen rennen. Daarna zonder problemen in Lilongwe, Malawi, aangekomen en naar ons eerste verblijf camp Mabuya zijn vertrokken.
Camp Mabuya was op zich vrij luxe, als ik het vergelijk met het projecthuis. Zo hadden ze daar een zwembad, ‘normale’ wc’s en douches. Daarna zijn we de zaterdag naar Pakachere in Zomba vertrokken. Vergelijkbaar met Mabuya Camp, maar dan zonder zwembad.
Nu zitten we midden in de community, waar ons wc een gat in de grond is met een deksel erop en de douche een hokje is waar je met een teiltje water jezelf wast. ’s Avonds stikt het van enorme kakkerlakken op de wc, samen met wat hagedisjes en spinnetjes enzovoort. We hebben er ook een soort huisdier, die sinds kort met een ander hagedisje verblijft, Sjaak (mijn projectpartner) heeft dit hagedisje de naam Skunk gegeven. ’s Avonds zitten we vaak buiten op de veranda met de bewakers van ons huis. Een kaarsje erbij aan, of normaal licht, samen met wat rondvliegende torren, spinnen ter grote van je hand en allerlei andere insecten. Uiteindelijk raak je daar wel aan gewent gelukkig!
Ook slaap je natuurlijk altijd onder een klamboe en ga je vaak met ‘visite’ slapen, denk dan aan hagedissen of kakkerlakken etc. Meestal ga ik rond een uur of 9/10 slapen, waarna je rond 6 uur weer opstaat. Dit lijkt heel erg vroeg, al helemaal in Nederland, maar het leven begint hier al rond 4.30-5.00 uur. Onze huismoeder komt om iets voor 6 binnen en begint dan schoon te maken, het ontbijt klaar te maken en de ‘douche’ voor te bereiden. Ze kent al een paar woordjes Nederlands, zoals ‘Toppie’ – ‘Eten is klaar’ – ‘Lekkah lekkah’ en nog wat van die woordjes. Ook de bewakers en de rest van het project kunnen bepaalde woordjes van het Nederlands zeggen. Ook ons buurmeisje Olivia kent er een aantal.
Natuurlijk moeten wij ook aan de taal hier geloven, het Chichewa. Zo begroet je kinderen met Bo, leeftijdsgenoten met Wawa en ouderen met Mazukabwanji (Goedemorgen) – Murribwanji (Goedendag) – Maswerabwanji (Goedenavond). Waarop er op verschillende manieren per begroeting gereageerd wordt:
Dazuka bwino kaja ino / Dirri bwino kaja ino / Maswera bwino kaja ino Dazuka bwino / Dirri bwino / Maswera bwino Zikomo (kwambiri)
Dit bovenstaande betekent zoiets als goedendag/morgen/avond, met mij gaat het goed en met jou? Met mij gaat het ook goed Dankjewel of heel erg bedankt.
Dit zijn alleen nog maar de begroetingen, zo zeg je als je weggaat bijvoorbeeld ‘Tio Nana’ of ‘Tio nana mawa mamawa’ Beide betekent het zoiets als tot ziens, of tot morgen/snel.
Het project zelf, YODEP, bevalt me tot nu toe prima. In het begin was het erg aftasten van wat het project nu precies inhield en wat je eigen rol bij zo’n project is. Nu is YODEP een erg breed project, waar er een heel groot aantal activiteiten wordt gedaan.
Home Visits – Hierbij ga je naar mensen toe die extra hulp thuis nodig hebben, dit is te verdelen in ‘Special Needs’ (Mensen met een beperking), ‘Elderly’ (Ouderen die niet alles zelf meer kunnen doen, of de ‘Youth Club’ (Waarbij mensen die positief zijn op HIV / Aids steun en hulp krijgen)
Construction – Denk hierbij aan het bouwen van daken, het bouwen van wcs enzovoort. Voor de mensen die dit zelf niet kunnen doen of het geld er echt niet voor kunnen missen.
Het werken met kinderen – Dit is een voornamelijk deel bij YODEP, de ‘Childrens Corner’ en monitoring bij verschillende Nursery schools of Children Corners.
Special Needs – Een speciale les waarbij de kinderen met een beperking ook les krijgen op school, want ze worden gezien als kinderen of mensen die niks kunnen.
HIV/Aids tests – Als er materialen zijn, dan worden er tests afgenomen bij mensen om te kijken of deze ook positief zijn of juist niet.
Fiets Ambulance – Mocht er iemand naar het ziekenhuis moeten, dan is er een fiets-ambulance beschikbaar bij YODEP.
ICT – Sinds kort is er een ICT-Centre geopend, waar nog veel kennis voor moet worden bijgespijkerd.
Volgens mij heb ik zo alle activiteiten wel wat benoemd. De ICT is afgelopen vrijdag geopend, waar wij ook bij aanwezig waren als YODEP-vrijwilligers. Hier werd het heel officieel geopend, met een traditionele dans, speeches en drankjes met een cakeje. Ook was heel het YODEP terrein opnieuw geverfd en schoongemaakt, door onder ander ons.
Ik denk dat ik hier deze blog zal gaan beëindigen, hij wordt vrij lang. Elk weekend zijn er ook tripjes waar je wel of niet aan mee kunt doen, maar daar zal ik binnenkort een aparte blog over schrijven. Alvast bedankt voor het lezen en ik zal snel weer wat laten horen!
De eerst keer écht naar het buitenland in mijn eentje, al een heel avontuur op zich! En dan ook nog eens naar Afrika toe, naar het land Malawi. Ik had eigenlijk geen idee wat ik me er echt bij moest voorstellen. Natuurlijk had ik wel een aantal blogs gelezen, gebeld met oud vrijwilligers en de trainingsdag bijgewoond, maar het blijft toch anders wanneer je er zelf in terecht komt.
Alleen de vlucht naar Malawi toe was al een soort van uitdaging voor mij, want de enige keer dat ik echt gevlogen had, was naar Rome toe. De vlucht naar Londen duurde iets langer dan een uur, zonder echte vertragingen of iets dergelijks. Daarna hebben we 7 uur op Heathrow gewacht tot onze volgende vlucht, waar we lekker gegeten hebben en gewacht hebben. Met een treintje naar de gate moesten vertrekken en uiteindelijk bijna een uur vertraging hadden door een vertraagde vlucht uit Amsterdam. Toen we uiteindelijk opstegen vertrokken we naar Johannesburg met een vlucht van 10 uur. Eénmaal daar aangekomen lagen alle systemen eruit, waardoor we uiteindelijk overal voor zijn gelaten en bij het boarden van onze vlucht aan kwamen rennen. Daarna zonder problemen in Lilongwe, Malawi, aangekomen en naar ons eerste verblijf camp Mabuya zijn vertrokken.
Camp Mabuya was op zich vrij luxe, als ik het vergelijk met het projecthuis. Zo hadden ze daar een zwembad, ‘normale’ wc’s en douches. Daarna zijn we de zaterdag naar Pakachere in Zomba vertrokken. Vergelijkbaar met Mabuya Camp, maar dan zonder zwembad.
Nu zitten we midden in de community, waar ons wc een gat in de grond is met een deksel erop en de douche een hokje is waar je met een teiltje water jezelf wast. ’s Avonds stikt het van enorme kakkerlakken op de wc, samen met wat hagedisjes en spinnetjes enzovoort. We hebben er ook een soort huisdier, die sinds kort met een ander hagedisje verblijft, Sjaak (mijn projectpartner) heeft dit hagedisje de naam Skunk gegeven. ’s Avonds zitten we vaak buiten op de veranda met de bewakers van ons huis. Een kaarsje erbij aan, of normaal licht, samen met wat rondvliegende torren, spinnen ter grote van je hand en allerlei andere insecten. Uiteindelijk raak je daar wel aan gewent gelukkig!
Ook slaap je natuurlijk altijd onder een klamboe en ga je vaak met ‘visite’ slapen, denk dan aan hagedissen of kakkerlakken etc. Meestal ga ik rond een uur of 9/10 slapen, waarna je rond 6 uur weer opstaat. Dit lijkt heel erg vroeg, al helemaal in Nederland, maar het leven begint hier al rond 4.30-5.00 uur. Onze huismoeder komt om iets voor 6 binnen en begint dan schoon te maken, het ontbijt klaar te maken en de ‘douche’ voor te bereiden. Ze kent al een paar woordjes Nederlands, zoals ‘Toppie’ – ‘Eten is klaar’ – ‘Lekkah lekkah’ en nog wat van die woordjes. Ook de bewakers en de rest van het project kunnen bepaalde woordjes van het Nederlands zeggen. Ook ons buurmeisje Olivia kent er een aantal.
Natuurlijk moeten wij ook aan de taal hier geloven, het Chichewa. Zo begroet je kinderen met Bo, leeftijdsgenoten met Wawa en ouderen met Mazukabwanji (Goedemorgen) – Murribwanji (Goedendag) – Maswerabwanji (Goedenavond). Waarop er op verschillende manieren per begroeting gereageerd wordt:
Dazuka bwino kaja ino / Dirri bwino kaja ino / Maswera bwino kaja ino Dazuka bwino / Dirri bwino / Maswera bwino Zikomo (kwambiri)
Dit bovenstaande betekent zoiets als goedendag/morgen/avond, met mij gaat het goed en met jou? Met mij gaat het ook goed Dankjewel of heel erg bedankt.
Dit zijn alleen nog maar de begroetingen, zo zeg je als je weggaat bijvoorbeeld ‘Tio Nana’ of ‘Tio nana mawa mamawa’ Beide betekent het zoiets als tot ziens, of tot morgen/snel.
Het project zelf, YODEP, bevalt me tot nu toe prima. In het begin was het erg aftasten van wat het project nu precies inhield en wat je eigen rol bij zo’n project is. Nu is YODEP een erg breed project, waar er een heel groot aantal activiteiten wordt gedaan.
Home Visits – Hierbij ga je naar mensen toe die extra hulp thuis nodig hebben, dit is te verdelen in ‘Special Needs’ (Mensen met een beperking), ‘Elderly’ (Ouderen die niet alles zelf meer kunnen doen, of de ‘Youth Club’ (Waarbij mensen die positief zijn op HIV / Aids steun en hulp krijgen)
Construction – Denk hierbij aan het bouwen van daken, het bouwen van wcs enzovoort. Voor de mensen die dit zelf niet kunnen doen of het geld er echt niet voor kunnen missen.
Het werken met kinderen – Dit is een voornamelijk deel bij YODEP, de ‘Childrens Corner’ en monitoring bij verschillende Nursery schools of Children Corners.
Special Needs – Een speciale les waarbij de kinderen met een beperking ook les krijgen op school, want ze worden gezien als kinderen of mensen die niks kunnen.
HIV/Aids tests – Als er materialen zijn, dan worden er tests afgenomen bij mensen om te kijken of deze ook positief zijn of juist niet.
Fiets Ambulance – Mocht er iemand naar het ziekenhuis moeten, dan is er een fiets-ambulance beschikbaar bij YODEP.
ICT – Sinds kort is er een ICT-Centre geopend, waar nog veel kennis voor moet worden bijgespijkerd.
Volgens mij heb ik zo alle activiteiten wel wat benoemd. De ICT is afgelopen vrijdag geopend, waar wij ook bij aanwezig waren als YODEP-vrijwilligers. Hier werd het heel officieel geopend, met een traditionele dans, speeches en drankjes met een cakeje. Ook was heel het YODEP terrein opnieuw geverfd en schoongemaakt, door onder ander ons.
Ik denk dat ik hier deze blog zal gaan beëindigen, hij wordt vrij lang. Elk weekend zijn er ook tripjes waar je wel of niet aan mee kunt doen, maar daar zal ik binnenkort een aparte blog over schrijven. Alvast bedankt voor het lezen en ik zal snel weer wat laten horen!
-
05 November 2013 - 12:20
Leansra:
Gets al die beestjes, ik zou geen oog dicht doen! Hahah.
klinkt alsof je t naar je zin hebt :) geniet er maar van!
Kijk uit naar je volgende blogs ;)
liefss x -
05 November 2013 - 12:29
Gerhardina:
Zo rik wat een avontuur geweldig zeg ik wens jenog veel plezier en uitdaging gr -
05 November 2013 - 12:36
Joke En Piet.:
Een hele uitdaging en avontuur rik.wij wensen jou nog een goed verblijf daar toe en veel succes. -
05 November 2013 - 13:05
Mirjam:
Hé Rik! Leuk wat van je te horen! Ik had van je mem al het een en ander gehoord, maar dit verslag geeft een goed beeld van wat je allemaal beleeft. Ik wens je nog veel plezier, geniet er vooral van. Ben benieuwd naar je volgende verslag. Zet um op hè! Groetjes Mirjam -
05 November 2013 - 13:19
Klaas:
Klinkt allemaal spannend Rik! Zo zie je maar de weken zijn zo voorbij! Gezellig met al die beesies! Veel plezier nog en op naar de volgende blog! Xxoo -
05 November 2013 - 15:40
Elja:
He vriend! Wat klinkt dat super spannend, machtig en avontuurlijk!! Fijn om wat van je te horen vooral wat je beleefd en zo, voor mij is je verhaal nooit lang genoeg! Heeeeeel veel plezier en succes met alles wat nog op je pad komt en tot de volgende blog! El -
05 November 2013 - 19:50
Stien:
He rik
Wauw watval een verhaal,geweldig klinkt allemaal reuze spannend en uitdagend
Alleen al die beestjes en dan met name de spinnenv...ieuw....
Succes met alles wat je daar doet en nog gaat doen....geniet!!!!
Groetjes jacobjetse,stien,pieter en hendrika
-
06 November 2013 - 19:40
Bonnie:
He kerel eindelijk een teken van leven, ook ik vroeg regelmatig bij je mem, maar iets van jou te horen is veeel prettiger. Wat spannend allemaal, heb veel respect voor je.geniet van alles wat je doet en meemaakt.Kijk uit naar je volgend verhaal. SUCCES.××××.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
