De eerste trips

Hallo allemaal, zoals ik in mijn vorige blog verteld had, zijn er een aantal weekenden waarin Be More tripjes organiseert. In totaal zijn dit drie tripjes:
• Liwonde national park: Een natuurgebied waar je een boottrip over de rivier maakt en waar je op slaapt + een landsafari van een paar uur.
• Mount Mulange: De hoogste berg in Malawi, deze kan je of helemaal opklimmen en boven slapen, of tot een zekere hoogte klimmen en dan naar de watervallen gaan en relaxen.
OF
Zomba Plateau: Een groot plateau dat uitziet over Zomba, waar je uren op de berg kunt wandelen en erg veel mooie dingen kunt zien en tegenkomen.
• Cape Maclear: Een groot strand, met een eilandje, waar je achter speedboten aan kunt op bijvoorbeeld een banaan, kunt snorkelen, zonnen, zwemmen, uitgaan enzovoort.

Het Liwonde national park ben ik nog van plan te gaan doen over een paar weken, omdat het dan wat verspreid wordt over een paar maanden. Ik heb al mooie verhalen gehoord over dat weekend, dus ben erg nieuwni naar wat dat zal worden! Vandaag vertrekken we naar cape Maclear, ben ik ook erg benieuwd naar!

Zomba Plateau
Zomba Plateau was wat ik het eerste weekend heb gelopen, samen met een aantal andere vrijwilligers. Nadat ik had besloten Liwonde een andere keer te doen, was ik een weekend vrij en kwam het Zomba Plateau op mijn pad. Een paar vrijwilligers die al langer in Malawi verbleven gingen, buiten Be More om, naar het Zomba Plateau, wat uiteindelijk heel veel goedkoper uitkwam. We vertrokken de zaterdag ochtend al vrij vroeg, rond half 8 zaten we in de taxi naar het begin van onze wandeling.
We zaten vrij krap in de taxi, 4 op de achterbank en 1 voorin + de bestuurder. Uiteindelijk kwam onze gids ook nog in de taxi erbij zitten, maar deed dit wel op een erg bijzondere manier. De kofferbak ging open en daar ging hij half in liggen. Best een vreemd gezicht, maar hij had er verder geen problemen mee.. Eenmaal bij het startpunt aangekomen kregen we een uitleg over welke wegen we allemaal zouden kunnen nemen. Uiteindelijk hadden we voor een wandeling van 7 uur gekozen, een combinatie van een aantal routes.
Onze gids wist echt heel erg veel van het Plateau, hij nam bijvoorbeeld ook ‘offroad shortcuts’ dit waren erg mooie weggetjes. Je liep dan echt door de wildernis, langs bijvoorbeeld een rivier met een prachtige omgeving. De aapjes in de bomen springend en insecten als ‘grasshoppers’ enzovoort sprongen je om de voeten. We kwamen onder andere langs de ‘Troutfarm’, ‘William Falls’, ‘Queens view’ en ‘Emperors view’. De William Falls waren erg mooi om te zien, mooie grote stenen met een prachtig watervalletje erbij. De Queens en Emperors view hadden een erg mooi uitzicht over de stad Zomba en omliggende steden en plekken. We zijn ook nog naar ‘Isaacs view’ geweest, het uitkijkpunt die over een grote dam uitkeek met een prachtig uitzicht. Daarna zijn we via de dam weer terug gelopen naar onze taxi en richting huis vertrokken.

Mount Mulange
Het tweede weekend zijn we met alle nieuwe vrijwilligers en een aantal vrijwilligers die al langer in Malawi zijn naar Mount Mulange vertrokken in het minibusje. Na een paar uur rijden kwamen we bij de lodge aan waar ze heerlijke banken, verzorgde kamers en prima eten hadden. Smiddag’s zijn we nog even wezen zwemmen bij een nabij liggende pool. Hier kregen we veel bekijks van de ‘Akuda’ (Zwarten), omdat die de ‘Azungu’ (Blanken) erg interessant vinden. Helaas kon ik zelf niet meezwemmen, omdat ik nog steeds wat ziekjes was. ’s Avonds lekker gegeten en vrij vroeg gaan slapen, met de hoop de volgende ochtend beter te zijn.
Gelukkig was dit zo goed als het geval de volgende dag en was ik klaar om de berg op te gaan. Iedereen die tot de top ging klimmen en daar overnachtte, had een persoonlijke ‘porter’, deze porter droeg je tas de berg op en af, omdat de klim zelf al zwaar genoeg is. We vertrokken dus met de hele groep naar de watervallen, waarna de echte bergbeklimmers verder gingen.
De klim was vrij zwaar en vermoeiend, je ging soms wel 60 graden omhoog, moest over rotsen klauteren en langs afgronden lopen. Na ongeveer 4 liter water te hebben gedronken totdat je boven was, moest je nog steeds niet naar het toilet. Alles wat je erin gooide, zweette je er meteen weer uit. Zodra we boven waren, na vrij veel rustpauzes en moeilijke momenten, kwamen we allemaal veilig bij de lodge op de top van de berg aan. Daarna hebben we nog naar een uitkijkpunt gelopen om de zonsondergang te zien, maar daar was het helaas te bewolkt voor.. Er was ook nog een kleine poel waar er nog door een aantal gezwommen is.
’s Avonds hebben we zelf eten gemaakt buiten op een vuurtje, met in de brand vliegende spaghetti, grote rookpluimen en gekook met zak- en hoofdlampjes. Maar uiteindelijk hebben we wel een lekkere maaltijd gehad. ’s Ochtends zijn we weer vroeg vertrokken om de afdaling van 5 uur te gaan maken. Ik had geen idee wat ik ervan moest verwachten.. Gewone bergweggetjes naar beneden?..
Nou dit was heel soms het geval! We moesten verschrikkelijk steile rotswanden afklauteren, terwijl het aan het regenen was. Eén verkeerde stap en je tuimelde meters naar beneden.. Nergens veiligheidszekeringen enzovoort, maar alleen maal wilde natuur. Terwijl de porters springend en lachend naar beneden manoeuvreerden, zaten wij als echte Nederlanders op handen en voeten onze weg te vervolgen naar beneden. Uiteindelijk kwamen we nog langs een mooi riviertje en hebben we heel veel mooie uitzichten gezien.
Toen we uiteindelijk beneden aankwamen, gingen we naar een erg luxe pizzeria. De pizza’s smaakten dan ook erg goed, waarna we met zen allen weer richting Zomba gingen. Na een paar uurtjes in het busje te hebben gezeten, zat het uitputtende en uitdagende weekend er alweer op.

Vrijwilligersdag
Woensdag 6 november hebben we vrijwilligersdag gehad. Deze dag houdt eigenlijk in dat je bij ieder project een bezoekje gaat brengen. Dit houdt in dat je gaat kijken in de vrijwilligershuizen en natuurlijk op de projecten. ’s Ochtends rond 8 uur vertrokken we uit Zomba (Pakachere) richting de eerste projecten vertrokken. Rond een uurtje of 12/1 waren we weer in Pakachere, waar we met ons allen een heerlijk bord lasagne hebben gegeten.
’s Middags vertrokken we naar het St. Lukes hospital, die onder leiding staat van twee Nederlandse tropenartsen. Hier kunnen mensen voor relatief weinig geld, goede zorg verwachten. Nadat we waren aangekomen werd onze groep in twee delen opgesplitst, de éne groep ging bloed doneren, terwijl de andere groep een rondleiding kreeg en pillen tegen Belharzia konden gaan halen.
Na de rondleiding waren wij aan de beurt om bloed te geven. Aangezien ik een aantal dagen ziek was geweest twijfelde ik heel erg of ik het wel of niet ging doen. Maar uiteindelijk heb ik wel de complete 450ml bloed gedoneerd, waarbij mijn HB 15.4 was en bloedgroep A positief. Daarna weer richting Pakachere vertrokken, waarna we per taxi weer naar het vrijwilligershuis zijn vertrokken.