5 4 3 2 1 BUNGEE!!

Na het weekendje in Mabuya Camp, was het dan eindelijk zover. De vakantie zou nu echt gaan beginnen. Ik denk dat veel mensen nu wel zullen denken: ‘Je bent toch al twee maanden op vakantie?’ Maar die twee maanden zit je wel op projecten en ben je constant aan het werk. Alleen in de weekends heb je eigenlijk vrijwel niks met werken te maken. Daarom voelt deze vakantie toch als een echte vakantie in de periode van Afrika!

We vertrokken op maandagochtend richting South Luangwa. Dit is een groot safaripark in Zambia, een park waar heel veel verschillende dieren te vinden zijn. Helaas kan je hier niet de neushoorn vinden, maar de rest van de ‘big 5’ gelukkig wel, mits je geluk hebt om ze te zien natuurlijk. Het park is namelijk heel erg groot en uitgestrekt. Van rivieren, naar meren, van modderpoeltjes tot bossen en van groen naar dor en droog.

Het oversteken van de grens ging niet zo soepel als ik me had voorgesteld.. Nouja, waarschijnlijk vraag je je nu af waarom.. De ziekte gele koorts speelt hier een rol in. Officieel, als je zambia in wilt, heb je de inenting en stempel van gele koorts nodig. Mij was echter geadviseerd het niet te doen, omdat het toch niet nodig zou moeten zijn.. Dus, we kwamen aan bij de grens en toen kwam het feest met je inentingenboekje, ook wel het gele boekje genaamd.. Er was een boek waar we de gele koorts stempel als het ware in moesten registreren, maar die had ik natuurlijk niet. De vrouw achter het raampje was koortsachtig aan het zoeken, maar kon de stempel natuurlijk niet vinden.. Dus na een tijdje gepraat te hebben mocht ik ‘examped’ opschrijven en kreeg ik het visum. Tjah, zo kan dat gaan in Afrika. Geld of een vlotte babbel kan wonderen doen!

We hebben verder de maandag geen gamedrive of iets dergelijks gehad, want we kwamen rond een uurtje of 3 aan bij de crocvalley lodge. Na een rit van dik 10 uur waren we hier uiteindelijk aangekomen. We werden ontvangen met een drankje en alles zag er super mooi en netjes uit. De aapjes zaten zowat naast je op de stoel en als je even niet oplette gingen ze er vandoor met je tas of iets dergelijks.. Er stond een hele grote bar met allerlei sterke drank, frisdrank, bier enzovoort. Als je de andere kant op keek zag je een grote rivier waar je nijlpaarden, buffalo’s, antilope enzovoort zou kunnen zien. Daarna werden we naar onze chalet gebracht. Een super luxe chalet met douche, wc, keuken, 3 bedden, een elektronische kluis, combo-magnetron, koelkast en stroom. Daarnaast had je uitzicht op 100en apen in de tuin en zo nu en dan een nijlpaard die langskwam of een olifant!

De volgende ochtend ontbeten we om 5.30 en hadden we om 6.00 de eerste gamedrive. We hadden een erg goede guide en een auto zonder dak. Gelukkig was het mooi weer, maar aan het einde van de dag kwamen we er wel achter dat we behoorlijk verkleurt waren door de zon.. Maarja, de gamedrive zelf was echt super. Eerst zagen we een brug vol aapjes, waarna we langs heel veel nijlpaarden en krokodillen in de rivier kwamen.

Daarna nog wat olifanten op een paar meter afstand van onze auto gezien en dieren als zebra’s kwamen ook regelmatig voorbij. Ook werd onze auto ‘gecharged’ door een mannetjes buffalo, erg spectaculair om te zien! Aan het einde van de gamedrive kwam wel de klapper, namelijk een luipaard die lag te relaxen onder een boom. Erg mooie foto’s en filmpjes van kunnen maken. Super om een luipaard op een paar meter afstand te zien!

De middag gamedrive begon elke dag om 4 uur, waarna je tot 8 uur in het safaripark aan het dieren spotten was! Dat betekende dus ook dat we 1.5 á 2 uur in het donker aan het gamedriven waren! Erg mooi om te zien met een schijnwerper enzovoort. We hebben zelfs nog een luipaard op jacht gezien, maar helaas voor het luipaard ontsnapte de impala..

De derde gamedrive was de bijzonderste, hier zagen we namelijk een grote groep giraffes. Maar daar ging het niet om, we hebben heel lang bij drie leeuwen gestaan. Super mooi om te zien, zelf heb ik hier veel foto’s en filmpjes van gemaakt, samen met de rest. Nu hadden we dus alle dieren gezien die echt van belang waren bij South Luangwa, bij de vierde gamedrive gebeurde niet zoveel, maar hadden we uiteindelijk nog een hyena gespot en een aantal luipaarden. Al met al een zeer geslaagde tijd in South Luangwa!

Daarna zijn we ’s ochtends vroeg richting Lusaka vertrokken, de hoofdstad van Zambia. Na een rit van zo’n 10 uur kwamen we daar uiteindelijk, na een paar keer verkeerd gereden te zijn, aan bij de accommodatie. Een super luxe lodge, met chalets en een erg mooi restaurant en zwembad. In de chalet zelf hadden we zelfs een tv en een bad! Ja.. Een bad is vrij speciaal na twee maanden vrijwilligerswerk ver in de community! Verder was het eten er ook heerlijk, zelfs het toetje, al duurde die wel 45 minuten voordat het eindelijk werd geserveerd..

Daarna hebben we de volgende dag een hele lange rit van zo’n 10 uur naar Livingstone, vlakbij de Victoria Falls, gehad. Toen we daar aankwamen was het net alsof je in een westerse wereld beland was, allemaal auto’s en ‘moderne’ gebouwen en plekken waar je fastfood kon halen enzovoort. Daarna gingen we door naar de lodge ‘Jolly Boys’, dit was een erg mooie en relaxte plaats om te verblijven. Vanuit hier kon je ook dingen als raften, safari’s enzovoort regelen.

Nadat we de eerste dag zo goed als niks hadden uitgevoerd na aankomst, zijn we de volgende dag gaan raften. Dit was echt super gaaf om te doen! We werden vanaf de lodge opgepikt en daarna naar de plek van het raften gebracht. Na een snelle briefing van hoe alles werkte, werd er besloten wie bij wie in de boot terecht zou komen. Uiteindelijk waren wij met ons 8en + guide in een boot beland. Na een lange wandeling mochten we eindelijk beginnen te raften, wat erg goed ging. We hebben alle ‘rapids’ moeiteloos genomen, behalve nummer 8. Hier had je de keuze voor gemakkelijk of moeilijk, natuurlijk gingen wij voor moeilijk, maar dat werd jammer genoeg een leuk zwemtochtje. Lekker water happen, onder de boot terecht komen en zwemmen in het wilde water. Aan het einde van het raften hebben we nog een dvd te zien gekregen van een aantal rapids en foto’s. Helaas begon het daarna te regenen en zijn we niet meer naar de Victoria Falls gegaan die dag.

Dit hebben we echter de volgende dag wel gedaan. Rond 9 uur waren we aangekomen bij de Victoria Falls en hier heb ik toen besloten te gaan bungeejumpen. Zodra ik mij hiervoor inschreef had ik me over laten halen om de swing en slide er ook bij te doen. Uiteindelijk is dit zeker een goede keuze geweest!

De slide was het minst leuke van de drie activiteiten, omdat je alleen maar van de ene kant naar de andere aan het ‘sliden’ was, zonder te vallen enzovoort..

Als tweede moest ik aan de bungeejump gaan geloven. Iets waar ik al heel lang naar aan het uitkijken was en nu was het dan eindelijk zover! Tijd om een bungeejump te gaan doen bij het super mooie victoria falls! Maar tjah, zodra je dan op die brug staat en dan naar beneden kijkt denk je toch wel even van ‘oo shit..’ Terwijl ik gereedgemaakt werd voor het springen werd alles gefilmd en werden er nog bepaalde dingen aan mij gevraagd op de camera. Verschrikkelijk om achteraf terug te zien, maar dat maakt niet uit. Vlak voor de sprong moest ik dus naar de rand lopen en keek ik naar beneden. Dan zakt de moed je toch wel even in de schoenen, maar een weg terug is er dan niet meer! Ze zeiden dan ook ‘look to the horizon’. Zodra ik dat deed begonnen ze heel snel ‘5 4 3 2 1 BUNGEE!!’ te roepen.. Bij BUNGEE duwden ze je er zowat gewoon vanaf en ja dan val je, en val je, en val je, en val je.. Tot je stil hangt en met een immense vaart weer omhoog schiet, opeens weer rechtop hangt bijna en dan achterover zowat nog een bungee maakt. En daarna nog een aantal keren op en neer. Al met al was het wel echt gaaf om te doen en zal ik het zeker nog eens doen!

De derde activiteit was de swing. Hier moest ik een half uur á 45 minuten op wachten, maar toen werden de touwen toch echt aan me bevestigd. Ook hier werd alles weer gefilmd en gefotografeerd. Bij de swing moest je van dezelfde plek als de bungee afspringen, maar dan in een zittende houding en je moest recht naar beneden springen. Dit ging bijna fout bij mij, maar uiteindelijk kwam ik toch goed terecht. De swing was een stuk minder eng dan de bungee, maar zeker ook de moeite waard!

Daarna zijn we naar de Victoria Falls zelf gegaan, ook erg mooi om de falls van zo dichtbij te zien. Het leek op veel plekken net alsof er constant miezerregen naar beneden viel door al de mist van het water. Ook was er regelmatig een regenboog te zien en zijn er echt hee veel foto’s geschoten door mij en mijn medereizigers!

Later die dag zijn we nog naar een helikopterplaats gereden, waar we uiteindelijk een helikoptervlucht over de Victoria Falls hebben gemaakt. Echt super om te doen, alleen wel super duur. Ongeveer 120 euro voor 15 minuutjes vliegen p.p. Maar wel een aanrader om ook te doen! Je kan alles perfect zien en vliegt ook nog een klein stukje over het national park daar waar je soms allerlei dieren kan zien. Helaas zagen wij dat niet, maar ach, wij hadden South Luangwa er ook al opzitten!

’s Avonds zijn we nog uiteten en op stap geweest in wat lokale kroegjes enzovoort. Best wel leuk om eens een keer te doen! De volgende dag zaten we om half 8 alweer richting Lusaka in de auto.

Weer een dag later waren we op weg naar Monkey Bay in Malawi. We kwamen dit keer wel zonder enige problemen over de grens gelukkig! Het plan was om 4 uur ’s ochtends te vertrekken, wat uiteindelijk kwart voor 5 werd door een dwars autoalarm en startbeveiliging... De rit naar Monkey Bay duurde uiteindelijk dus van 4.45 tot ongeveer 19.00! Een lange rit dus… En toen we uiteindelijk aankwamen was de ontvangst niet zoals verwacht. Het eten was niet aanwezig en we hadden niet gekregen wat ons was beloofd. Maar uiteindelijk is het ons toch heerlijk relaxt bevallen in Monkey Bay in ons eigen privéhuis met schoonmaker, kok, guards, een semi-privéstrandje en van alle gemakken voorzien.

De eerste dag hebben we heerlijk een dag genikst en genoten van de zon, het water en het niks doen op het strand! ’s Avonds was het kerst en zijn we richting een super groot en luxe hotel vertrokken genaamd 'Sun ’n Sand’. Zwaar bewaakt met soldaten enzovoort! Maar toen we eenmaal binnen waren leek het heerlijke eten toch wat tegen te vallen. Het bleek een immens groot buffet te zijn met 100en mensen. De luxe kalkoen enzovoort hadden we ingeruild voor een bijna complete vis, rijst, soepje enzovoort. Niet echt speciaal dus.. Maar wel interessant om eens te zien hoe ¾ van de mensen meer dan de helft van het bord met eten liet staan, simpelweg omdat het echt niet zo lekker was.. Zeker niet voor een kerstmaaltijd. Maarja, al met al hadden we het wel gezellig. Helaas begon Iris goed ziek te worden en zijn we daarom niet uit geweest.

De volgende dag zijn we naar Cape Maclear geweest. De rit erheen was echt een mooie rit, achterop een truck. We zaten heerlijk in het zonnetje met ons 4en, terwijl de wind ons door de haren vloog. Daarna hebben we een hele dag gekayakt, erg leuk om te doen. Heerlijk gezwommen in een soort baai, nog de berg opgelopen, wat aapjes gekeken en terug naar het strand waar we vandaan kwamen gegaan. ’s Avonds heerlijk uit eten geweest in de Gecko Lounge, waarna we daar nog gezellig met elkaar een tijdje wat cocktails, bier enzovoort hebben gedronken. ’s Avonds ben ik met een dronken man weer richting onze cottage gereden, misschien niet het slimste om te doen, maar wel erg grappig om samen met hem te zingen en gek te doen tijdens de rit!

De volgende dag hebben we de ochtend niet zoveel gedaan, maar daarna zijn we naar Mangochi gegaan om Iris een bezoekje aan het ziekenhuis te geven. Hier hebben we wat medicijnen mee gekregen, waarna we weer terug gingen naar de cottage. Ook hier zaten we weer achter in een truck te staan en stonden we, als gezonde mensen, te genieten van de rit.

Daarna zijn we, vandaag dus, richting Zomba gereden. Dit hebben we eerst weer achter in de truck tot Mangochi gedaan, waarna we in een minibusje stapten. Nouja, normaal gaat dat zijn gangetje wel met gemiddeld 20 mensen in het minibusje, maar dit keer deed de politie wat lastig. We zaten eerst met ons 4en in een minibusje die over de weg racete, tot we bij een politiestop arriveerden. Hier was heftige discussie, waarna we eruit moesten en op een bankje moesten gaan zitten wachten. Na een half uur mochten we, nadat het busje opeens wel door mocht, weer verder en werden we lekker opgepropt met 20 mensen. Maar ook hier hadden we weer pech, de benzine raakte op en toen moest er iemand naar de zwarte markt voor nieuwe benzine.. Na 20 minuten waren we daarna vlekkeloos op weg naar Zomba. Een rit die voor de echte vakantieganger Ronnie, een rit zal zijn om nooit te vergeten. En niet alleen voor hem natuurlijk!

Maandag begint het project weer, Mawa Otisamala, waarna het projectleven weer zal gaan beginnen. Het was een fantastische tijd en hier wil ik Elma, Iris en Ronnie dan ook voor bedanken!

Mocht je nog puf hebben na deze lap tekst, dan wens ik je nog een fantastische jaarwisseling toe!