Het groene Mawa

Na de vakantie was het dan uiteindelijk toch echt weer tijd voor het project, na twee weken super veel dieren te hebben gezien en een toptijd in Zambia te hebben gehad was het toch echt weer tijd voor Mawa Otisamala in Malawi!

Nadat we zeer vluchtig met de nieuwe vrijwilligers kennis hadden gemaakt, zijn we rechtstreeks door naar Mawa gegaan. Deze maand zit ik hier met één andere vrijwilliger en zal het weer een compleet andere maand gaan worden. Met een nieuwe groene omgeving, een nieuw jaar en natuurlijk het regenseizoen..

Bij het project Mawa staat de eerste week vaak centraal voor heel veel introductie en weinig werken. Dit keer zijn we toch vrij actief bezig geweest in de tuinen van de mensen en hebben we zelfs naast de introducties nog een aantal homevisits gedaan. Wat deze week ook wel 'speciaal' was, was een begrafenis op oudjaarsdag. Dit kwam vrijwel plotseling aan als nieuws, want heel veel mensen van het project kenden de overleden persoon. Hierdoor kwam het er uiteindelijk dus op neer dat we naar een begrafenis gingen ipv. de gebruikelijke introducties.

Tjah, hoe gaat zo'n begrafenis nu eigenlijk.. Om te beginnen, compleet anders dan in Nederland. Zodra er iemand overlijdt, dan weet heel snel de complete community dit. Vaak wordt de begrafenis binnen 1 tot 3 dagen gehouden, zonder specifieke uitnodigingen. In de communities in Malawi is het namelijk gebruikelijk dat een groot deel van de community naar de begrafenis toe gaat. Je hoeft er niet per sé de hele tijd bij te zijn, maar zolang je je gezicht maar even laat zien. Verder zitten de mannen en vrouwen apart, tenzij het naaste familie betreft. Ook wordt er vaak uitbundig gerouwd en gehuild en vind het vrijwel altijd buiten bij het huis plaats. Daarna wordt de kist gebracht, wordt het lichaam hier in gelegd en wordt er buiten het huis nog wat gesproken, waaronder gebeden, gezangen en speeches. Daarna wordt de kist naar de begraafplaats, die vaak tussen een aantal bomen ligt, getild door: Of het gehele stuk door familie, of door alle mensen die de kist door willen geven uit respect. Bij het graf wordt een beetje hetzelfde protocol gevolgd zoals het in Nederland gaat, maar wordt er een stuk meer gezongen en zijn er veel meer mensen aanwezig. Al met al, erg bijzonder om eens mee te maken.

Verder hebben we de jaarwisseling ook in de community gevierd met de Youth. Dit kwam neer op een feestje waar tot 's avonds laat volop werd gedanst. Met muziek op een batterij die opgeladen was door zonne-energie. Met verlichting van een paar lampjes, waardoor je in het donker niet echt goed onderscheid kon maken.. Als je begrijpt wat ik bedoel.. Maar voor de rest was het erg gezellig. Het vuurwerk was ook spectaculair om te zien! Maar liefst 3 pijlen boven Zomba gezien, erg grappig om de reacties van de mensen te zien met wow en mooi etc. Compleet anders dan in Nederland, maar leuk om mee te maken.

De volgende dag hadden we 's middags weer een feestje met de youth, waarbij we ook rijst met kip kregen. Dit is op zich best luxe eten en smaakte ook nog prima. De bijdrage was 100 kwacha, wat neerkomt op zo'n 18 cent..

Verder zijn we in het weekend nog in de tuin van onze huismoeder bezig geweest, hebben we zelf een aantal huisbezoeken gedaan en hebben we de zondag een kerkdienst bijgewoond, waarbij ik opnieuw mijzelf aan de mensen mocht voorstellen, samen met Pien de andere vrijwilliger. En daarna zijn we weer in de tuin van de huismoeder bezig geweest.

De week daarop stond weer veel in het teken van het werken in de tuin en home visits doen. Deze periode zijn de mensen het grootste gedeelte in de tuin te vinden, waar er moet worden gewied en waar kunstmest moet worden geplant voor de mais, bonen, groentes, tomaten, pinda's enzovoort. Erg leuk, maar vermoeiend om te doen. Vaak in best wel warme temperaturen van ongeveer 28 graden, waarna het aan het einde van de dag vaak losbarst met erg grote onweersbuien.

Terwijl ik deze blog aan het schrijven ben, doe ik dit in de mail.. Aangezien mijn mini laptop 3/4 stuk is door een val van zo'n 1.5 meter op de harde grond.. Alle electronica die ik vanuit Nederland mee had genomen is nu officieel beschadigd!

Over twee weken vertrek ik weer naar Nederland, waar ik aan de ene kant wel zin in heb, maar aan de andere kant zal ik de mensen, de natuur en de cultuur hier echt missen.